اولین نوبت رزرو اتاق عمل برای بیست و پنج آذر بود . یعنی پنج روز دیگه . نتونستم ، نشد . نرسیدم تا خودم رو آماده کنم . نوبت بعدی رو زده سی دی ماه . یعنی یک ماه و ده روز دیگه . چهل روز ... عصبانیم . از این چهل روزی که میتونست برام فرصت بیشتر باشه . از این بی تفاوتی کسی که میتونست باشه ، میتونست کمک کنه اما نکرد . نکرد چون اونجوری که میگه به دیگران اهمیت نمیده . عصبانیم از همه ی روزهایی که منتظر رسیدن بیست و پنجم بودم . واقعیت اینه که توی این دنیا ، هیچ کسی واقعا به درد دیگری اهمیت نمیده . رو به قبله هم خوابیده باشی ، اگر به نفعشون باشه کمکت میکنند .